Umaszczenie wątrobiane lub z wątrobianymi znaczeniami może się łączyć z jaśniejszym kolorem oczu. Ich nosy przeważnie są czarne. Tu też są wyjątki – shih tzu wątrobiane będą miały już jaśniejsze nosy, zwykle o ciemnowątrobianej barwie. Mają zwisające i duże uszy, a ich ogon jest osadzony wysoko i bogato owłosiony.

Właściciele czworonogów, pragną dowiedzieć się, jakie są najczęstsze choroby oczu psa – rodzaje, objawy, jak sobie z nimi radzić? Przydatne informacje na ten temat znajdują się w poniższym tekście. Narząd wzroku to bardzo ważny zmysł, nie tylko u ludzi, ale również u psów. Wiele czworonogów, narażonych jest na różnego rodzaju schorzenia, dotyczące ich oczu, co może znacząco obniżać komfort ich życia. Choroby oczu u psa nieprawidłowo diagnozowane lub w ogóle nieleczone, mogą doprowadzić do częściowej lub całkowitej utraty wzroku. Dlatego też bardzo ważne znaczenie ma regularne badanie oczu i niebagatelizowanie takich objawów, jak przekrwienie, łzawienie, czy nagłe puchnięcie powiek. Choroby oczu u psa nie należą do rzadkości. Ich pierwszym symptomem może być pocieranie a także częste mrużenie lub nieustępujące zaczerwienienie oczu. Niektóre rasy mają szczególne predyspozycje do schorzeń, obejmujących narząd wzroku. Wynika to ze specyficznego układu ich czaszki, a także osadzenia w niej samego oka. Rasy takie, jak chihuahua, pekińczyk, shih tzu, jak również basset, mogą cierpieć na częstsze zapalenie i podrażnienie gruczołów łzowych lub zaczerwienienie spojówek. Leczenie chorób oczu w gabinecie weterynaryjnym, często polega nie tylko na stosowaniu wybranych farmaceutyków, ale także na wdrażaniu procedur zabiegowych, polegających na mechanicznym usuwaniu powstałego problemu lub konsekwencji przebytego urazu narządu wzroku. Do najczęstszych chorób narządu wzroku u psa, należą entropium a także ektropium. Zdarzają się one nie tylko u psów, ale również u kotów, nie tylko rasowych, ale i popularnych dachowców. W większości przypadków entropium i ektropium, wynikają z wad wrodzonych, które bardzo często pojawiają się u przedstawicieli niektórych ras psów. Niekiedy tego typu choroby oczu, powstają w wyniku urazu mechanicznego powieki, przewlekłego stanu zapalnego, czy skurczu, spowodowanego problemami o podłożu neurologicznym. Do najczęstszych chorób narządu wzroku u psa, należą entropium a także ektropium. Objawy choroby oczu psa Pierwszym objawem entropium lub ektropium jest: intensywne łzawienie, pocieranie pyskiem lub głową o dywan czy inne miękkie materiały, intensywne tarcie łapą w okolicach oczu, towarzyszy temu zapalenie rogówki lub intensywne przekrwienie spojówek, Najczęstsze choroby oczy u psa Entropium Entropium u psa polega na podwinięciu się jednej z powiek górnej lub dolnej, a w niektórych przypadkach obu. Podwinięcie następuje w stronę gałki ocznej, czyli do wewnątrz. Wywinięcie powieki dolnej jest znacznie częstsze niż górnej. Problem ten powoduje, że rzęsy i sierść nieustannie mają kontakt z powierzchnią oka, co doprowadza do podrażnienia i w konsekwencji przewlekłego stanu zapalnego. Obejmuje on, zarówno rogówkę, jak i spojówkę, a w przypadku zaniechania jakiegokolwiek leczenia, również głębsze struktury narządu wzroku. Oko zaczyna intensywnie łzawić, boleć, a pies traci zdolność prawidłowego widzenia. W wyniku entropium czworonóg próbuję za wszelką cenę odwinąć nieprawidłowo ukształtowaną powiek, poprzez mechaniczne drażnienie okolic narządu wzroku, przy pomocy swoich łap. Przyczyny Nieleczone entropium lub też niewłaściwa diagnoza, postawiona w gabinecie weterynaryjnym, może w konsekwencji doprowadzić do całkowitej utraty wzroku lub też bardzo poważnego uszkodzenia oka. Wywinięta powieka, powinna zostać natychmiast skorygowana. Zdaniem naukowców, zajmujących się genetyką i dziedziczeniem chorób przez czworonogi, entropium może być przenoszone genetycznie, szczególnie u tych szczeniąt, których przodkowie cierpieli na podobne dolegliwości. Entropium jest podstawową przeszkodą, uniemożliwiającą dalsze wystawianie psów czy rozmnażanie ich w hodowli. Wywinięta powieka, często występuje u zwierząt młodych, choć dotyczy także osobników dorosłych i tych w nieco starszym wieku. Czasami zdarza się, że jest to schorzenie nabyte, wynikające z wcześniej doznanego, poważnego urazu oka. Wywinięta powieka, powinna zostać natychmiast skorygowana. Jakie rasy są w szczególności narażone na choroby oczu? Rasy, u których najczęściej występuje entropium, to buldog angielski, labrador, retriever, dog niemiecki, ogar polski, seter irlandzki, bernardyn, bullmastiff, rottweiler i chow chow. Oprócz tego na wywinięcie powieki cierpią także przedstawiciele rasy Shar Pei i golden retriever. Entropium może zdarzyć się także u psów wielorasowych. Ta wada genetyczna nierzadko przekazywana jest przez suki, których rodzice byli spokrewnieni z wyżej wymienionymi psimi rasami, będącymi przedstawicielami raz narażonych na tego typu dolegliwość. W przypadku mieszańców, diagnoza i postępowanie lecznicze, odbywają się w taki sam sposób, jak u psów rasowych. Jak leczyć choroby oczu u psa? Schorzenie to można bardzo łatwo wykryć we wczesnym stadium rozwoju zwierzęcia. Szczególnie w drugim i trzecim miesiącu jego życia. Wówczas istnieje bardzo duża szansa na całkowite wyleczenie tej wady, bez potrzeby stosowania zabiegów chirurgicznych. Dzieje się tak z powodu tego, że głowa szczeniaka nadal jest w fazie wzrostu, dlatego też pies dostaje wyłącznie wsparcie farmakologiczne. Pozwala to powrócić powiece do swojego normalnego ułożenia, bez potrzeby korzystania z zabiegów operacyjnych. W przypadku psów starszych i w podeszłym wieku, entropium wymaga przeprowadzenia niekiedy dość skomplikowanego leczenia chirurgicznego. Lekarz weterynarii stosuje mechaniczne metody przywracania prawidłowej pozycji powieki. Rekonwalescencja po zabiegu, może trwać od kilku dni do nawet kilku miesięcy. Wszystko zależy od stanu zdrowia danego pupila. Tego typu choroby oczu u psa, nie mogą być leczone chirurgicznie, gdy cierpi on na poważne schorzenia kardiologiczne i neurologiczne, uniemożliwiające podanie mu narkozy. W przypadku, gdy stan zdrowia nie pozwala na przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego, pomocne w leczeniu entropium, mogą być podawane psu medykamenty i ciągła kontrola narządu wzroku. Jak leczyć choroby oczu u psa? Ektropium Objawy Choroby oczu u psa, mogą dotyczyć także problemów, związanych z zawijaniem się dolnej powieki na zewnątrz od oka. Przypadłość ta nosi nazwę ektropium. Jej charakterystyczne objawy są zauważalne niemal od razu, od czasu pojawienia się tych problemów z narządem wzroku. Pies ma wyraźnie odsłonięte dolne powieki w taki sposób, że zauważyć można charakterystyczne zagłębienie. Odsłonięty narząd wzroku u psa, uwidacznia powiekę i spojówkę. Wolna przestrzeń, która powstaje pomiędzy tymi elementami budowy narządu wzroku, powoduje, że zaczyna gromadzić się w niej kurz, pyłki, a także inne zanieczyszczenia. Powodują one stopniowe podrażnienie delikatnej struktury oka, doprowadzając do stanów zapalnych i intensywnego przekrwienia spojówek. Ektropium często wiąże się z nadmierną produkcją łez. Przypadłość ta nie ma nic wspólnego z żadnymi dolegliwościami bólowymi, odczuwanymi przez psa. Jednakże zaniechanie jakiegokolwiek leczenia może być przyczyną licznych, nawet bardzo poważnych powikłań. Jakie rasy są w szczególności narażone na choroby oczu? Ektropium bardzo często występuje u psów rasowych z charakterystyczną budowa oka, głównie u wyżłów weimarskich, amstaffów, bokserów, spanieli i mastifów, a także innych psów, zaliczanych do kategorii molosowatych. Nadmiernie przekrwione oczy i pojawiające się załzawienie oczu, jest często symptomem poważnej choroby. Ektropium również może ujawnić się u mieszańców, chodź przypadłość ta wynika przede wszystkim z ukształtowania powiek i woreczka łzowego. Właściciele pupili, którzy zauważyli jakieś problemy ze wzrokiem u swojego psa, powinni jak najszybciej udać się do gabinetu weterynaryjnego, w celu oceny, jakie konkretnie schorzenie, dotyczy posiadanego przez nich czworonoga. Jak leczyć choroby oczu u psa? Ektropium wykryte w bardzo wczesnym wieku nie powoduje żadnych powikłań i nie wpływa też na kondycję oraz samopoczucie danego psa. W przypadku zwierząt dorosłych i starszych, nieleczone ektropium i entropium, powodują trudne do samodzielnego leczenia stany zapalne, przekształcające się w przewlekłe. Wiążą się one z pogorszeniem zdolności widzenia, nadmiernym łzawieniem i tendencją do szybkiego podrażnienia spojówek. Zaczerwienione i przekrwione oczy, są bardzo wrażliwe na niektóre bodźce. Jakie rasy są w szczególności narażone na choroby oczu? Wymienione wyżej choroby oczu psa, mogą negatywnie wpływać na jego zdolność percepcji, a także powodować dolegliwości bólowe, wymagające podawania mu specjalnie dobranych medykamentów. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek dolegliwości, nie należy podejmować prób samodzielnego leczenia pupila w domu. Choroby oczu u psa, wymagają interwencji lekarza weterynarii, ponieważ tylko ten specjalista jest w stanie postawić prawidłową diagnozę i wdrożyć specjalistyczne leczenie. Tylko wówczas jest szansa na to, że pupil pozbędzie się problemów z narządem wzroku i odzyska utracone zdrowie.

Dlaczego psy chodzą na dwóch nogach? Ten gest stawia psa pod dziwnym kątem, więc jest to również znak, że pies ufa psu, z którym się bawi. Wspinanie tylnych nóg: Kiedy psy wstają na tylnych łapach, jest to oznaką uczucia. Często wygląda to jak taniec, gdy psy robią […]

W momencie kiedy nasz pupil ma problemy z oczami, nie jesteśmy w stanie stwierdzić czy to uraz mechaniczny, wirusowa choroba czy wada wrodzona. Warto zapoznać się z tym co może dolegać naszemu psu, dlatego przedstawiamy dziesięć najczęstszych chorób oczu u psów. Kiedy występuje u psa choroba oczu? Wszystkie choroby oczy u psów mają bardzo podobne objawy, tj.: mrużenie oka, łzawienie, pocieranie łapą o chore oko, zaczerwienienie spojówek, światłowstręt, pogorszenie wzroku, utarta wzroku. Dziesięć chorób oczu najczęściej występujących u psów Urazy mechaniczne i ciała obce W przypadku urazów do uszkodzenia może dość podczas zabawy, walk między psami, czy też biegania psa po nieznanym terenie. Najczęściej można zaobserwować mrużenie oka, ból czy krwawienie. W przypadku ciał obcych, w oku może pojawić się właściwie wszystko od źdźbła trawy, piasek, kończąc na cierniach. Wywołują one silny ból i mrożenie. Pies często pociera łapą o oko, aby pozbyć się ciała obcego. Wypadnięcie gałki ocznej Jest to stan który wymaga natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii. Gałka oczna przesuwa się do przodu, wypadając z oczodołu, co powoduje bardzo duży ból. Wrzód rogówki Polega on na przerwaniu ciągłości rogówki oka. Dzielą się na powierzchowne i głębokie. Wrzody rogówki mogą występować przez zapalenie bakteryjne oczu, ciała obce, nieprawidłową produkcję łez. Zapalenie spojówki i trzeciej powieki Objawia się łzawieniem, mrużeniem oka, zaczerwienieniem spojówek i ich obrzękiem. Najczęściej dotyczy obu oczu. Powodem występowania schorzenia może być wirus, bakteria, chlamydia czy też alergia. Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki To schorzenie szerzej opisaliśmy w artykule „Zespół wiśniowego oka – czyli wypadnięty gruczoł trzeciej powieki” – polecamy lekturę. Entropium i ektropium Są to choroby wrodzone. Entropium najczęściej występuje u chow-chow, psów ras brachycefalicznych, shar pei, psów rad olbrzymich. Z kolei ektropum najczęściej dotyka bernardynów, mastifów, retriverów, spanieli, psów gończych. Entropium to sytuacja w której krawędź powieki zawija się do środka, powodując że rzęsy i włosy powieki drażnią rogówkę oka, co wywołuje łzawienie, mrużenie oka, zapalenie lub uszkodzenie rogówki, a także jej perforację. Ektropium to wywinięcie brzegu powieki na zewnątrz, co powoduje odsłonięcie spojówki powieki. Powoduje upośledzenie pracy filmu łzowego oka, co prowadzi do chorób rogówki i pogorszenia widzenia. Skórzak Wada wrodzona, która powoduje że na rogówce lub spojówce znajduje się widoczna skóra z włosami. Grudkowate zapalenie trzeciej powieki Najczęściej chorują na nie psy młode do roku życia. Po wewnętrznej stronie trzeciej powieki występują grudki chłonne, które zaatakowane przez wirusy powiększają się i drażnią rogówkę która znajdującą się bezpośrednio pod nimi. Zaćma Psy również chorują na zaćmę, objawia się niebiesko mlecznym kolorem źrenicy. Jest to choroba przewlekła prowadząca do utraty wzroku. Jaskra Wywołana jest przez wzrost ciśnienia w gałce ocznej, może być spowodowana przez inne choroby oka lub związana z nieprawidłowym kątem przesączania. Choroba objawia się rozszerzeniem źrenicy, powoduje uszkodzenie nerwu wzrokowego, a także silny ból. Zapraszamy do Alphavet Jeżeli zauważyłeś u swojego psa niepokojące objawy, skontaktuj się z nami. Zrobimy wszystko by podczas leczenia czuł się komfortowo i aby szybko wrócił do zdrowia. Niektóre choroby psów są podobne do tych, na które zapadają ludzie – wszelkiego rodzaju nowotwory, schorzenia kości, reumatyzm, choroby krwi czy te przenoszone przez pasożyty. Czy psy mają katar? Czasami psy mogą cierpieć na katar, który spowodowany jest przez bakterie lub wirusy. Oczy są niezwykle delikatnym obszarem ciała, a ich uszkodzenie może prowadzić do poważnych konsekwencji. Zapalenie spojówek u psa może znacząco wpływać na jego jakość życia i utrudniać codzienne funkcjonowanie, dlatego ważna jest szybka konsultacja z lekarzem i wdrożenie leczenia. Czy czerwone oczy u psa oznaczają właśnie tę chorobę? Jakie są najczęściej występujące choroby oczu u czworonogów? Jak wygląda ich leczenie? Czy pewne symptomy powinny być szczególnie alarmujące? Sprawdź, czytając nasz artykuł! Choroby oczu u psa Nieprzyjemne dolegliwości związane z narządem wzroku mogą być konsekwencją różnych chorób. Warto bliżej poznać niektóre ze schorzeń mogących wystąpić u psa: zapalenie spojówek – może przybierać różne formy (przewlekłą, ostrą i nawracającą). Do głównych objawów należy przekrwienie, obrzęk i wydobywająca się wydzielina z oka. Leczenie polega na podaniu leków przeciwzapalnych i rogówki – rogówka jest niezwykle ważna, ponieważ pełni funkcję ochronną. Przyczyną jej uszkodzenia może być uraz mechaniczny. Taki stan może to być bardzo niekomfortowy, a nawet bardzo bolesny dla trzeciej powieki – do głównych zadań trzeciej powieki należy ochrona oka i produkowanie łez. Znajduje się ona w wewnętrznym kąciku oka u psiaków. Zapalenie trzeciej powieki najczęściej dotyka szczeniaki, bo ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. To tylko kilka przykładów schorzeń, które mogą dotknąć twojego pupila. Najczęstszym objawem problemów tego rodzaju jest podrażnienie oka i łzawienie. Czy czerwone oczy u psa mają jedną przyczynę? Jaką chorobę mogą sygnalizować? Czerwone oczy u psa i nie tylko. Przyczyny zapalenia spojówek u psa Zaczerwienienie oka i inne dolegliwości mogą być wynikiem alergii, osłabienia układu odpornościowego, różnych wirusów. Przyczyną zapalenia spojówek u psa może być także ciało obce w oku zwierzaka. W wielu przypadkach źródłem uciążliwych dolegliwości są również nieprawidłowo rosnące rzęsy lub podwinięta powieka. Do uszkodzenia oka może dojść również na skutek urazu. Jak widać, nie da się wskazać jednej konkretnej przyczyny, która wywołuje zaczerwienienie oka, łzawienie czy wydobywanie się wydzieliny i inne objawy. Niektóre rasy psów są bardziej podatne na schorzenia oczu, więc warto teraz wskazać symptomy, które powinny skłonić do wizyty u weterynarza. Objawy chorób oczu u psa Zastanawiasz się pewnie, jakie dolegliwości mogą świadczyć o tym, że twój pupil boryka się z chorobą oczu lub uszkodzeniem oka. Otóż objawy, które powinny cię skłonić do wizyty u lekarza weterynarii, to nie tylko czerwone oczy u psa, lecz także między innymi: łzawienie;mętna powierzchnia gałki ocznej;wysięk z oka;mrużenie oczu;suche oko;pocieranie oczu łapkami;wycieranie oczu o różne przedmioty;zaczerwienienie spojówek;opuchnięcie powieki;przebarwienia sierści wokół oczu;unikanie światła;pogorszenie wzroku, które może się objawiać wpadaniem na różne przedmioty;osłabienie;apatia;podwyższona temperatura. Co robić po wystąpieniu objawów? W przypadku wystąpienia takich objawów, trzeba zacząć działać i nie warto bagatelizować problemu. Należy jednak zachować zdrowy rozsądek. Nie powinieneś stawiać diagnozy na własną rękę. Nie należy także bez konsultacji ze specjalistą szukać domowych rozwiązań lub czekać, aż problem sam zniknie. Dlaczego trzeba korzystać ze wsparcia osób, które są wykwalifikowane? Jedynie doświadczony lekarz będzie w stanie wykonać badania, rozpoznać problem i wdrożyć odpowiednio dopasowaną terapię. O sposobach radzenia sobie z problemem piszemy poniżej. Leczenie chorób oczu Jakie są sposoby leczenia zapalenia spojówek i innych schorzeń oczu? Stan zapalny w oku wymaga kontroli i podjęcia odpowiedniego leczenia. Lekarz może zalecić przemywanie oczu specjalnym preparatem. Często stosowane są również krople do oczu z antybiotykiem, a także produkty w postaci maści. Brak podjęcia leczenia może doprowadzić do poważnych zdrowotnych konsekwencji, nawet utraty wzroku u czworonogów. Domowe sposoby, które bardzo często polecane są na różnych forach internetowych, absolutnie nie powinny być stosowane bez konsultacji z lekarzem pracującym w placówce weterynaryjnej. Czerwone oczy u psa mogą wskazywać na poważne schorzenia wzroku. Nie można lekceważyć żadnych objawów, bo może to prowadzić nawet do utraty widzenia przez zwierzę. Przyczyn podrażnienia oczu u pupila może być wiele, od infekcji bateryjnej, wirusowej, po uszkodzenia mechaniczne i alergie. Właśnie dlatego nie warto stawiać diagnozy na własną rękę, bez odpowiedniej wiedzy. Jeśli zauważysz u swojego czworonoga łzawienie, zaczerwienienie oczu, pocieranie oczu łapkami, unikanie światła, apatię i osłabienie, koniecznie skonsultuj się z lekarzem. W niektórych przypadkach wystarczy leczenie specjalnym preparatem takim jak krople, ale czasami niezbędny jest zabieg chirurgiczny. Pamiętaj, by reagować w porę i nie lekceważyć wymienionych symptomów. Wzrok to narząd, który dla zwierząt jest równie ważny, jak dla ludzi! Które psy mają zielone oczy? Tak więc kolor oczu sprowadza się do gęstości pigmentu eumelaniny w tęczówce. Psy o brązowych oczach mają dużo pigmentu eumelaniny, który postrzegamy jako brązowy. Psy o bursztynowych oczach mają w oczach pigment eumelaniny, ale nie tak dużo - prawdopodobnie z powodu innych genów, które modulują

Zdrowie psa - ABC właściciela - Kennel Club Twój pies będzie opierał się na tobie, aby utrzymać go w dobrym zdrowiu. Właściwa dieta, regularne ćwiczenia i rutynowe badania kontrolne u weterynarza pomogą utrzymać psa w dobrej formie. Ważne jest również, aby poznać zwyczaje Twojego psa - jedzenie, picie, spanie, i tak dalej - ponieważ czasami zmiany w tych zwyczajach mogą być wskazówką, że pies nie czuje się dobrze. Informacje na tej stronie powinny być wykorzystywane, jako przewodnik dla utrzymania psa zdrowego i identyfikacji problemów. Zapytaj swojego lekarza weterynarii o poradę w sprawie opieki zdrowotnej i profilaktyki. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli uważasz, że twój pies jest chory. Oznaki dobrego zdrowia Skóra - Zdrowa skóra jest elastyczna i gładka, bez strupów, narośli, płatków łupieżu, lub obszarów czerwonych. Waha się ona w kolorze od jasno różowego na brązowy lub czarny w zależności od rasy. Sprawdź u psa czy nie ma pcheł, kleszczy czy innych pasożytów zewnętrznych. Aby to zrobić, należy dmuchać delikatnie po brzuchu psa lub czesać do tyłu włosy w kilku miejscach używając szczotki, aby sprawdzić, czy występują małe plamki świadczące o kleszczach przywiązanych do skóry. Czarny "brud" na skórze psa może być oznaką odchodów pcheł. Płaszcz - zdrowa sierść, czy krótka czy długa powinna być błyszcząca, bez łupieżu, miejsc wybrakowanych i nadmiernego przetłuszczenia. Oczy - Zdrowe oczy są jasne i błyszczące. Śluz i łzy są normalne, ale powinny być w minimalnych ilościach i jasne. Czasami można zobaczyć u psa objaw trzeciej powieki( zdjęcie). Rzęsy nie powinny trzeć oka(zdjęcie). Uszy - skóra wewnątrz uszu psa powinna być różowa i czysta. Powinien istnieć żółty lub brązowawy wosk, duża ilość wosku lub jego brak są nieprawidłowe. Nie powinno być zaczerwienienia lub obrzęku wewnątrz ucha, a pies nie powinien drapać uszu. Psy z długimi owłosionymi uszami np. Cocker Spaniel, potrzebują szczególnej uwagi, aby utrzymać uszy suche i czyste wewnątrz i na zewnątrz. Nos - nos psa jest zwykle chłodny i wilgotny. Wydzielina z nosa powinna być koloru jasnego. Nie może być żółtawa, zielona i gęsta. Jama ustna, zęby i dziąsła - Zdrowe dziąsła są twarde i różowe. Młode psy mają gładkie, białe zęby, które mają tendencję do ciemnienia wraz z wiekiem. Szczenięta mają 23 dziecięce zęby a dorosłe około 42 stałych zębów, w zależności od rasy. Upewnij się, że dziąsła są zdrowe i oddech nie jest cuchnący. Infekcje jamy ustnej mogą doprowadzić do poważnych problemów dziąseł i innych części ciała, w tym serca, dlatego tak ważne jest, aby dbać o zęby i dziąsła u psa. Temperatura – u psa normalna temperatura jest miedzy 38,3 a 39,2 stopni Celsjusza. Aby zbadać u psa temperaturę, umieść termometr w odbycie. Posmaruj trochę wazeliną końcówkę termometru. Poproś kogoś, aby potrzymał głowę psa i a ty podnieś ogon i włóż termometr ok 2cm do odbytnicy. Nie upuść termometru. Zaczekaj, aż temperatura będzie odczytana, a następnie usuń delikatnie termometr. Bicie serca i puls - Ponieważ psy są różnych rozmiarów, ich tętna różnią się od siebie. Normalnie serce bije od 50 do 130 razy na minutę w spoczynku psa. U szczeniąt i małych psów bicie serca jest szybsze, a u dużych psów wolniejsze. Aby sprawdzić bicie serca psa, połóż palce na lewej stronie klatki piersiowej, gdzie można poczuć najsilniejsze uderzenie. Aby sprawdzić puls, który jest taki sam jak szybkość bicia serca, lekko nacisnąć na wewnętrznej stronie górnej części tylnej nogi. Jest tam tętnica a skóra jest cienka, więc łatwo jest wyczuć tętno. Szczepienia i odrobaczenie Regularne szczepienie u lekarza weterynarii może powstrzymać u psa poważne, a niekiedy śmiertelne choroby. Podstawowy cykl szczepień składa się z pierwszej szczepionki na nosówkę, parwowirozę, leptospirozę, wirusowe zapalenie wątroby oraz kaszel kennelowy. Jej podanie następuje około 6 - 7 tygodnia życia psa, w 9 - 11 tygodniu życia psa powtarzany jest ten zestaw szczepionek z dodaną szczepionką przeciw koronowirozie. Zwykle szczepionki podawane szczeniętom są szczepionkami skojarzonymi, co oznacza, że w jednej ampułce występuje kilka szczepów przeciwciał lub osłabionych wirusów, wystarczy wówczas jeden zastrzyk. Następny cykl szczepień powtórzyć, co rok lub zgodnie z zaleceniami prowadzącego lekarza weterynarii. Szczepionka przeciw wściekliźnie – powinna być podana po zakończeniu 3-go miesiąca życia przeciw wściekliźnie jest w Polsce obowiązkowa dla każdego psa, jej potwierdzenie powinniśmy mieć w książeczce odrobaczanie można przeprowadzić, gdy szczenię ma 3 tygodnie, zaś do szóstego miesiąca życia dobrze jest odrobaczać, co miesiąc. Działanie to ma na celu głównie zapobieganie rozwojowi larw glist. W przypadku psów dorosłych, odrobaczanie powinno się wykonywać, co 6 miesięcy. Częściej, jeżeli pies ma duży kontakt z innymi zwierzętami. Zawsze trzeba odrobaczyć psa po powrocie z wystawy czy wakacji, zaś w przypadku suk hodowlanych i reproduktorów, należy zadbać o częstsze, regularne odrobaczenia. Należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, jeśli pies wykazuje nietypowe zachowania, w tym: Wymioty, biegunka, lub nadmierne oddawanie moczu przez ponad dwanaście Utrata równowagi, pies zataczając się, upada. Zaparcia lub wysiłek podczas oddawania moczu. Uporczywe drapanie oczu i uszu. Gęsta wydzielina z oczu, uszu, nosa, lub owrzodzenia. Kaszel lub kichanie. Trudności w oddychaniu. Utrata apetytu przez 24 lub więcej godzin. Utrata masy ciała. Dramatyczny wzrost apetytu na 24 godzin lub więcej. Zwiększony niepokój. Nadmierne ilości snu i brak aktywności. Nadmierne picie wody. Kiedy dziąsła psa są białe.

Czy możesz wynająć wyprowadzacz psów w Sims 4? Możesz wynająć do dwóch Dog Walker lub Dog Jogger. Będzie cię to kosztować 30 $ za każdego wyprowadzacza psów (60 $ między 20 a 8 rano oraz w niedziele) lub 15 $ za każdego wyprowadzacza psów (30 $ między 20 a 8 rano oraz w niedziele).

Jest coś relaksującego w zobaczeniu swojego pupila rozciągniętego obok Ciebie podczas snu. To jeden z najlepszych momentów w ciągu dnia dla wielu osób. właściciele psów i ich psy. Niektórzy właściciele mogą być nieco zaniepokojeni, gdy zauważą, że ich pies śpi z otwartymi oczami. Jednak może to nie być nic, o co trzeba się martwić, więc oto, co musisz wiedzieć, gdy widzisz psa śpiącego z otwartymi oczami Oczy są ważne Oczy i dobre widzenie są ważne zarówno dla ludzi, jak i dla psów. W przeszłości, dla psów, posiadanie dobrego wzroku było różnicą między byciem ofiarą, a byciem drapieżnikiem. Ponieważ oczy są tak ważne, ewolucja opracowała sposoby ich ochrony. Mamy powieki, rzęsy i odruch mrugania. Powieka chroni oko przed ciałami obcymi, ale rzęsy również utrzymują mniejsze kawałki kurzu i gruzu z dala od oka. Mrugamy, aby zapobiec wysychaniu oka. Wszystkie te środki ochronne zostały opracowane w celu ochrony jednego z najważniejszych aspektów, jakie posiadamy – naszego wzroku. Jeśli spojrzysz na powieki swojego psa, możesz zauważyć, że tak naprawdę ma ich trzy. Psy mają trzecią powiekę w kąciku oka, zwaną błoną nyktyczną. Jest to różowawa błona, która pokrywa oko, gdy pies śpi, i utrzymuje gałkę oczną w stanie wilgotnym. Ma również funkcję wtórną, ponieważ wyciera wszelkie zanieczyszczenia z gałki ocznej. Ludzie mają coś w rodzaju błony nictitating, ale jak to nie jest ewolucyjna konieczność, są to teraz małe zgrubienia w wewnętrznym kąciku oka. Jednym z możliwych wyjaśnień, dlaczego ludzie nie potrzebowali już trzeciej powieki, jest to, że mamy palce i możemy wycierać zanieczyszczenia z naszych oczu. Psy nie mogą tego zrobić, więc zachowały membranę. Ta membrana jest całkowicie pasywna i nie może być kontrolowana, w przeciwieństwie do innych struktur w ciele psa. Nie jest połączona z żadnymi mięśniami, a nachodzi na gałkę oczną tylko wtedy, gdy pozostałe powieki są zamknięte, a gałka oczna schowała się do oczodołu. Kiedy się obudzi, schowa się z powrotem do wewnętrznego kącika oka. Często, gdy ludzie myślą, że ich pies śpi z otwartymi oczami, to co tak naprawdę widzą to jego trzecia powieka. Nie jest to zazwyczaj nic, czym należy się martwić, tak długo, jak membrana cofa się z powrotem do pozycji przebudzonej. Jeśli tego nie zrobi, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii, ponieważ może to być spowodowane urazem oka, bólem lub uszkodzeniem nerwu. Dreaming Czasami zdarza się, że Twój pies ma otwarte oczy, jeśli śni. Możesz zauważyć lekkie drganie jego nóg, a jego oczy mogą być tylko trochę otwarte. Dzieje się tak dlatego, że sen występuje wtedy, gdy pies jest w głębokim stanie snu, co w warunkach naturalnych uczyniłoby go podatnym na ataki innych zwierząt. Wydaje się prawdopodobne, że psy rozwinęły zdolność do lekkiego otwierania oczu i uświadamiania sobie otoczenia podczas snu. Wydaje się, że jest to cecha ewolucyjna, która powoli odchodzi w zapomnienie, ponieważ nie każdy pies potrafi to robić. Wydaje się prawdopodobne, że ponieważ psy są teraz udomowione, nie jest to konieczność ewolucyjna, więc nie poświęca się tyle energii na zachowanie tej umiejętności. Napady Innym możliwym wytłumaczeniem tego, dlaczego widzisz otwarte oczy psa podczas snu jest to, że ma on napad. Istnieje kilka dużych różnic pomiędzy zachowaniem we śnie, a tym co dzieje się podczas napadu. Jeśli twój pies śni Wtedy, gdy jego oczy mogą być trochę otwarte, jego twarz będzie zrelaksowana i będzie wyglądał spokojnie. Jeśli ma napad, wtedy możesz być w stanie zobaczyć napięcie, lub może być nawet zatrzaskując szczękę. Możesz zobaczyć jego silne konwulsje, a on może całkowicie otworzyć oczy i patrzeć bez wyrazu. Może on jęczeć, wyć lub wydawać odgłosy niepokoju. Jednym z najprostszych i najszybszych sposobów, aby stwierdzić, czy pies po prostu śni, jest ciche zawołanie jego imienia. Śniący pies powinien szybko się obudzić, a następnie wrócić do normalnego snu. Jeśli ma atak, to nie zareaguje w ogóle, gdy zawołasz jego imię. Niewiele możesz zrobić, gdy Twój pies ma atak. pies ma atak W związku z tym, że pies ma drgawki, nie możesz nic zrobić, poza upewnieniem się, że jest mu wygodnie i bezpiecznie. Co robić, gdy pies ma atak? Jak już powiedzieliśmy, bardzo niewiele możesz zrobić, gdy twój pies ma napad, ale to nie znaczy, że nic nie możesz zrobić. Czysto, bezpiecznie i wygodnie Kiedy zauważysz, że Twój pies się dopasowuje, pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić jest upewnienie się, że Twój pies jest bezpieczny. Wyczyść wszystkie potencjalne zagrożenia z jego otoczenia. Jeśli możesz to zrobić bezpiecznie, delikatnie przenieś go na podłogę. Jeśli leży na kanapie lub łóżku, może spaść z niego w środku napadu, raniąc się jeszcze bardziej. Zachowaj spokój To może być najważniejsza rzecz, jaką możesz zrobić, kiedy Twój pies ma atak. Musisz zachować spokój. Być może nie będziesz w stanie pogłaskać psa, zwłaszcza jeśli jego szczęki kłapią, ale możesz mówić do niego łagodnym, uspokajającym głosem. Potem Po napadzie pies będzie prawdopodobnie bardzo zdezorientowany i zdezorientowany. Mów do niego spokojnie i daj mu czas na ponowne zorientowanie się w sytuacji. Zazwyczaj nie jest dobrym pomysłem oferowanie mu czegokolwiek do jedzenia lub picia, dopóki nie porozmawiasz z lekarzem weterynarii. Często przyczyna, dla której pies śpi z otwartymi oczami jest zupełnie nieszkodliwa i nie ma się czym martwić. Jednak czasami, te znaki mogą być z zaburzeniami napadów. Jeśli jest coś, co sprawia, że czujesz się zaniepokojony, możesz poprosić lekarza weterynarii, aby zbadać psa, i umieścić swój umysł w spokoju. Źródła: Dr. Jerry Klein. Dlaczego psy śpią z jednym okiem? Amerykański Związek Kynologiczny Sarah Jeter, Dlaczego psy śpią z jednym okiem otwartym , Wag

Okazuje się, że psy całkiem nieźle wychwytują ludzkie zachowanie. Nauka tak mówi. Zespół kierowany przez Akiko Takaokę z Uniwersytetu w Kioto w Japonii przeprowadził badanie, które wykazało, że psy naprawdę wiedzą, czy należy ci wierzyć, czy nie. Czy psy potrafią wyczuć, czy dana osoba jest dobra czy zła? Psy […]

Wzrok to ważny zmysł dla psa. Obok węchu i słuchu zwierzęta w dużej mierze kierują się właśnie wzrokiem. Dlatego jego utrata – choć nie stanowi wyroku dla psa – jest uciążliwa zarówno dla czworonoga, jak i jego opiekuna. Jakie schorzenia oczu najczęściej dotykają naszych czworonożnych przyjaciół? Kiedy pies ma problem z oczami? Choroby oczu u psów można podzielić na 2 grupy: stany ostre i przewlekłe. Ostre choroby oczu to takie, które zdarzają się nagle. Należą do nich urazy gałki ocznej, rozdarcie powieki, wrzód rogówki oka, a także wypadnięcie gałki ocznej. Przewlekłe zmiany to z kolei te, które pojawiają się wolno. Będą to stany zapalne (bakteryjne i wirusowe), alergia czy zaćma. Część zmian związanych z narządem wzroku jest wrodzona (np. entropium). Niezależnie od przyczyny, wszystkie choroby oczu mają podobne objawy: mrużenie oka, łzawienie, pocieranie łapą o chore oko, zaczerwienienie spojówek, światłowstręt, pogorszenie wzroku, a czasami jego utrata (wpadanie na przeszkody, niechęć do wychodzenia po zmroku na zewnątrz, ostrożne stawianie kroków). U psów z białą sierścią dodatkowo tworzą się tzw. ścieżki łzowe, czyli odbarwienie włosa na kolor brązowy. W każdym przypadku należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii po pomoc i diagnostykę. Przy nagłych urazach warto przed wizytą lub w czasie drogi do przychodni weterynaryjnej zwilżyć oko preparatem do pielęgnacji oczu, sztucznymi łzami czy nawet zwykłą przegotowaną wodą. Pies rasowy – bardziej narażony na choroby oczu? Częstymi pacjentami okulistycznymi są psy ras brachycefalicznych (np. shih tzu, pekińczyki, buldogi, mopsy), co jest związane z budową ich głowy. Przedstawiciele tych ras mają płytkie oczodoły i słabo osadzone w nich gałki oczne. Dodatkowo, gdy inne, zdrowe psy potrafią mrugać 17 razy na minutę, psy ras brachycefalicznych robią to tylko kilka razy na minutę (czasami nawet 1 raz na minutę). Powoduje to suchość rogówki oka i ułatwia powstawanie chorób oczu. Właściwe nawilżenie oka jest bowiem bardzo ważnym elementem jego prawidłowego działania. 10 najczęstszych chorób oczu u psów Choroby i uszkodzenia oczu u psów są bardzo powszechne. Oto najczęstsze z nich: 1. Wypadnięcie gałki ocznej Jest to nagły stan wymagający natychmiastowej interwencji lekarza. Gałka oczna przemieszcza się do przodu, wypadając z oczodołu. Najczęstsza przyczyną wypadnięcia gałki są urazy, wypadki komunikacyjne oraz guzy nowotworowe, zlokalizowane za gałką. Najbardziej narażone są na nią psy ras brachycefalicznych ze względu na budowę oczodołu. Jednak przy dużej sile urazu może zdarzyć się to u każdego psa. Wypadnięcie gałki ocznej wiąże się z dużym bólem, a nawet może prowadzić do bradykardii, czyli spowolnionej akcji serca na skutek reakcji nerwu błędnego (bierze on udział w unerwieniu mięśni oczodołu). Brak szybkiej reakcji prowadzi do utraty wzroku, a nawet do konieczności usunięcia gałki ocznej. Gdy dojdzie do wypadnięcia gałki ocznej należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii. W czasie drogi można zwilżyć gałkę oczną wodą, aby zapobiec jej wyschnięciu. Leczenie przyczynowe to repozycja gałki ocznej w znieczuleniu ogólnym. 2. Urazy mechaniczne i ciała obce W wyniku walk między psami może dojść do urazów narządu wzroku, np. rozcięcia powiek czy nawet uszkodzenia gałki ocznej. Towarzyszy temu krwawienie, mrużenie oka i ból. W oku naszego czworonoga mogą się również pojawić ciała obce. Do najczęstszych z nich należą źdźbła trawy, piasek i ciernie. Wywołują one silny ból i mrużenie. Pies często pociera więc łapą oko, aby pozbyć się ciała obcego. W tych sytuacjach zawsze należy udać się do lekarza weterynarii, który dokładnie zbada cały narząd wzroku, przepłucze go oraz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne. 3. Wrzód rogówki Częstym schorzeniem dotykającym psy, jest wrzód rogówki. Polega on na przerwaniu ciągłości rogówki oka. W zależności od głębokości ubytku wrzody możemy podzielić na powierzchowne (dotyczą tylko nabłonka przedniego rogówki) oraz głębokie (dotyczą głębszych warstw rogówki, mogą sięgać do błony Descemeta, co może prowadzić do perforacji gałki ocznej). Wrzody rogówki mogą być wikłane przez zapalenia bakteryjne oczu. Wrzód występuje też w wyniku urazów, ciał obcych, nieprawidłowej produkcji łez (zespół suchego oka) lub wtórnie: do zapaleń bakteryjnych i wirusowych, rzęs ektopowych, entropium itp. Co istotne, proces gojenia ubytków rogówki trwa nawet kilka miesięcy. Leczenie jest różne, w zależności od głębokości i przyczyny schorzenia. Powierzchowne wrzody można leczyć miejscowo – najczęściej nie wymagają operacji. Ważne, by wyeliminować przyczynę pierwotną oraz leczyć współistniejące zakażenia. Przy głębszych wrzodach wykonuje się zabiegi chirurgiczne. Może to być przeszczep spojówki w postaci uszypułowanego płata, przeszczep rogówki czy opatrunek z trzeciej powieki. W przypadku głębokich wrzodów najlepsze efekty daje przeszczep spojówkowy. Po takim zabiegu pies musi nosić ochronny kołnierz. Podaje się mu także krople do oka. 4. Zapalenie spojówek i trzeciej powieki Jedną z najczęstszych chorób oczu u zwierząt jest zapalenie spojówek i trzeciej powieki. Objawia się łzawieniem, mrużeniem oczu, zaczerwienieniem spojówek i trzeciej powieki oraz obrzękiem spojówek. Najczęściej dotyczy obydwu oczu. Przyczynami tego schorzenia mogą być: wirusy, bakterie, chlamydie, alergie. Leczenie polega na podaniu kropli lub maści antybiotykowej oraz leków przeciw zapalnych. Często używa się sztucznych łez, aby nawilżyć rogówkę oka. Aby leczenie było skuteczne bardzo ważna jest częstotliwość podawania sztucznych łez: około 4-6 razy dziennie. 5. Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki (tzw. cherry eye) Gruczoł trzeciej powieki prawidłowo znajduje się w przyśrodkowym kącie oka, pod trzecią powieką. Gruczoł ten, razem z gruczołem łzowym, odpowiada za produkcję łez i prawidłowe nawilżenie gałki ocznej. Czasami zdarza się, że gruczoł trzeciej powieki wypada – jedno lub obustronnie. Zwykle dzieje się to u młodych zwierząt, najczęściej u ras brachycefalicznych, takich jak pekińczyki, cocker spaniele, shih tzu, a także u dogów i mastifów. Objawami wypadnięcia gruczołu są widoczne okrągłe, przekrwione twory wystające w przyśrodkowych kątach oczu. Może temu towarzyszyć łzawienie i przekrwienie spojówek. Leczenie polega na chirurgicznym odprowadzeniu gruczołu. W wyjątkowych sytuacjach konieczne jest jego usunięcie. Nie jest to jednak wskazane, gdyż może zmniejszać produkcję łez i prowadzić do zespołu suchego oka. 6. Entropium i ektropium Do chorób wrodzonych, stosunkowo często pojawiających się u psów należą: entropium i ektropium. Entropium to sytuacja , w której krawędź powieki zawija się do środka powodując, że rzęsy i włosy powieki drażnią rogówkę oka. Taki stan może powodować łzawienie, mrużenie oka, zapalenie rogówki, uszkodzenie rogówki, a nawet jej perforację. Rasy predysponowane do entropium to: chow–chow, psy ras brachycefalicznych, shar pei, psy ras olbrzymich (np. mastif, nowofunland). Z kolei ektropium to wywinięcie brzegu powieki na zewnątrz. Powoduje to odsłonięcie spojówki powiek. W związku z tym upośledzona jest praca filmu łzowego oka, co może prowadzić do chorób rogówki i pogorszenia widzenia, a nawet utraty wzroku. Często występuje u: bernardynów, mastifów, retriverów, spanieli, psów gończych. U kotów zdarza się bardzo rzadko. Ektropium może być chorobą wrodzoną i uwidocznić się poniżej 1 roku życia, a także nabytą pojawiająca się w wieku starszym, na skutek utraty mięśni twarzy i wiotkości skóry. Leczenie jest zależne od stopnia zmian. Można stosować miejscowo antybiotyk i krople nawilżające, co zmniejszy wysuszenie spojówek i rogówki oka. Przy dużych zmianach konieczna jest plastyka powiek i skrócenie długości ich brzegów. 7. Skórzak Skórzak jest zmianą wrodzoną. Mówimy o nim, gdy na rogówce lub spojówce oka widoczna jest skóra wraz z włosami. Drażni ona rogówkę, wywołuje dyskomfort oraz upośledza widzenie. Konieczny jest zabieg chirurgiczny, w czasie którego zostaje usunięty skórzak wraz z otaczająca go warstwą rogówki. 8. Grudkowe zapalenie trzecie powieki Na grudkowe zapalenie trzeciej powieki chorują psy młode – do 12. miesiąca życia. Na czym polega to schorzenie? Po wewnętrznej stronie trzeciej powieki występują grudki chłonne, które – zaatakowane przez wirusy – powiększają się i drażnią bezpośrednio znajdującą się pod nimi rogówkę. Dodatkowo często choroba wikłana jest przez bakterie, co objawia się ropnym wypływem z oka, nadmiernym łzawieniem, mrużeniem oczu, zaczerwienieniem i obrzękiem spojówek. Nieleczona może trwać nawet kilkanaście miesięcy. Wskazane jest leczenie miejscowe, a czasami konieczne jest leczenie chirurgiczne. 9. Zaćma Psy chorują również na zaćmę. Polega ona na postępującym zmętnieniu soczewki, co objawia się niebiesko-mlecznym kolorem źrenicy. Jest to choroba przewlekła, która prowadzi do utraty wzroku. Jest wiele przyczyn zaćmy. Może rozwinąć się u starszych psów (zaćma starcza), ale również u młodszych jako efekt chorób metabolicznych (np. cukrzycy, hipokalcemii), innych chorób oka, silnego urazu, niedoborów żywieniowych czy toksyn. Zaćma może być również wrodzona (zaćma dziedziczna). Rasy psów predysponowanych do zaćmy to: cocker spaniel, golden retriver, owczarek niemiecki, sznaucer miniaturowy, boston terier, siberian husky. Zaćma nie wywołuje bólu u psa, postępuje powoli, najszybciej w przypadku przyczyn metabolicznych. Leczenie farmakologiczne tylko spowalnia proces. Aby zlikwidować zaćmę konieczna jest operacja polegająca na usunięciu soczewki i wszczepieniu w jej miejsce nowej. 10. Jaskra Jaskra to choroba wywołana przez wzrost ciśnienia w gałce ocznej, spowodowana innymi chorobami oka lub związana z nieprawidłowym kątem przesączania (jaskra pierwotna). W przebiegu choroby dochodzi do rozszerzenia źrenicy, uszkodzenia nerwu wzrokowego oraz silnego bólu. Widoczne są nastrzykane naczynia krwionośne twardówki i obrzęk rogówki. Do rozpoznania konieczne są narzędzia do tonometrii. Leczenie polega na podawaniu kropli obniżających ciśnienie i nawilżaniu oka. Czasami konieczne jest postępowanie chirurgiczne. Przy podejrzeniu jaskry najlepiej udać się na konsultacje do lekarza okulisty, który zaproponuje stosowne dla psa leczenie. Autor: lek. wet. Agnieszka Widera-Jakubiak

Czy psy płaczą – podsumowanie. Psy wytwarzają nadmierne łzy z oczu w odpowiedzi na uraz lub infekcja albo z powodu dziedzicznych problemów z anatomią twarzy. Psy nie Nie płacz łzami w odpowiedzi na emocje, takie jak smutek lub strach, lub gdy odczuwają ból. Nie oznacza to, że psy nie odczuwają emocji. Wręcz przeciwnie, ostatnie

Czym można zarazić się od psa? Powszechnie znanymi chorobami, takimi jak wścieklizna czy świerzb, lub mniej znanymi chorobami pasożytniczymi: giardiozą czy toksokarozą. Szczególnie niebezpieczne są te ostatnie, ponieważ psy bardzo często są nosicielami tych trudnych do leczenia chorób odzwierzęcych. Sprawdź, jakie choroby przenoszą psy i jak uchronić się przed zakażeniem. Spis treściCZYM MOŻNA ZARAZIĆ SIĘ OD PSA? JAKIE CHOROBY PRZENOSZĄ PSY? Jakie choroby odzwierzęce przenoszą psy? Jak się przed nimi chronić? Od psa można zarazić się chorobami pasożytniczymi czy chorobami skóry. Wiele z nich przez weterynarzy czy parazytologów (lekarzy zajmujących się chorobami pasożytniczymi) jest nazywanych "chorobami brudnych rąk". Dlatego człowiek może stać się ofiarą tych chorób, jeśli nie zastosuje się do podstawowych zasad higieny w kontakcie z psem. Aby uniknąć zakażenia, wystarczy myć ręce po zabawie z pupilem i unikać sytuacji, w których pies może polizać nas po twarzy lub rękach. Ważne są też okresowe szczepienia zwierzęcia. CZYM MOŻNA ZARAZIĆ SIĘ OD PSA? JAKIE CHOROBY PRZENOSZĄ PSY? Toksokaroza Jest to bardzo trudna do wyleczenia choroba pasożytnicza, wywoływana przez nicienie Toxocara canis (glistę psią). Do zakażenia dochodzi nie tylko w wyniku kontaktu z psimi odchami (gdzie może znajdować się ponad 200 tys. jaj), lecz także podczas zabawy z pupilem. Jaja pasożyta są małe i lepkie, dlatego łatwo przyczepiają się do futra psa. Glista psia staje się inwazyjna dopiero po upływie 6 - 15 dni od wydalenia z przewodu pokarmowego psa, dlatego sprzątając świeże odchody psa, bardzo trudno się zarazić. Jednak przebywające w glebie jaja mogą zachowywać zdolność do zarażenia nawet przez kilka lat, dlatego toksokarozą można się zarazić także poprzez kontakt z zakażoną ziemią. Po dostaniu się do organizmu człowieka, jaja przekształcają się w larwy, które bytują w różnych narządach wewnętrznych: nerkach, wątrobie, a nawet mózgu, co może skończyć się śmiercią. Zespół larwy wędrującej trzewnej najczęściej objawia się bólami głowy, drgawkami, bólami brzucha, wysypką, gorączką i, w zależności od tego, gdzie zagnieździł się pasożyt, powiększeniem śledziony, wątroby, bólem oka, nagłymi zmianami w zachowaniu (ulokowanie w mózgu). Pomimo mechanizmów obronnych żywiciela, pasożyty mogą przeżyć w organizmie człowieka, tj. zachować zdolność do dalszych wędrówek, nawet przez 10 lat! Aby uniknąć kontaktu z inwazyjnymi jajami, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Należy także pilnować dzieci, które mają w zwyczaju zjadać piasek lub ziemię (tzw. geofagia). Najlepiej przebywać z nimi na ogrodzonych placach zabaw czy piaskownicach. Szczenięta należy szczepić u weterynarza (podawanie leku należy rozpocząć, gdy ukończą one 2. tydzień życia). Bąblowica Bąblowica to rodzaj tasiemczycy powodowanej przez tasiemca bąblowcowego jednojamowego (Echinococcus granulosus) lub rzadziej tasiemca wielojamowego (Echinococcus multilocularis). Dojrzałe larwy (bąble), podobnie jak larwy wywołujące toksoplazmozę, po dostaniu się do organizmu człowieka bytują w wielu narządach, np. w wątrobie czy nerkach. Larwy są osłonięte grubą osłonką, w której znajduje się płyn. W przypadku pęknięcia, może dojść do krwotoku wewnętrznego. Człowiek może zarazić się tasiemcem bąblowcowym poprzez połknięcie jaj znajdujących się w kale i moczu psów. Bąblowiec przez wiele lat nie daje żadnych objawów, tylko rośnie, osiągając niekiedy 30 cm średnicy. Rozwijające się po kilku miesiącach, a nawet latach, od zakażenia objawy są głównie wynikiem ucisku rosnącej larwy na tkanki i podobne są do wolno rosnącego guza nowotworowego. Mogą to być, w zależności od lokalizacji larwy, żółtaczka (wątroba), krwiomoczem, zaburzeniami czynności nerek (nerki), krwioplucie, kaszel, duszność (płuca), zaburzenia psychiczne (mózg). Aby uniknąć zakażenia, należy przestrzegać zasad higieny (często myć ręce, prać w wysokiej temperaturze rzeczy, z którymi miał kontakt pies, itp.). Giardioza Jest to choroba pasożytnicza wywoływana przez pierwotniaki z gatunku Giardia intestinalis (wiciowce). Pasożyty zazwyczaj atakują młode psy, u których choroba objawia się wymiotami, cuchnącymi zielono-brązowymi biegunkami. U człowieka do zakażenia może dojść w wyniku kontaktu z odchodami zakażonego psa. U dorosłych i dzieci objawy zakażenia przypominają objawy zatrucia pokarmowego (nudności, brak apetytu, gwałtowne, wodniste, sfermentowane stolce, niewielka gorączka). U dzieci choroba dodatkowo doprowadza do zaburzenia trawienia tłuszczów i węglowodanów, co w połączeniu z odwodnieniem może skutkować niedożywieniem organizmu. Jak uchronić się przed pasożytem? Należy przestrzegać podstawowych zasad higieny i chronić żywność i wodę przed zanieczyszczeniem odchodami zwierzęcymi. Cysty G. intestinalis są oporne na działanie większości środków dezynfekcyjnych, m. in. na chlorowanie wody. Czy można zarazić się toksoplazmozą od psa? Spośród wszystkich zwierząt domowych, tylko koty są żywicielami ostatecznymi pasożyta wywołującego toksoplazmozę (głównym źródłem zarażenia kotów są pierwotniaki występujące w mięsie upolowanych gryzoni). W związku z tym tylko od nich można zarazić się tą groźną dla kobiet w ciąży chorobą. W związku z tym psy, nawet te chore, nie są źródłem zakażenia toksoplazmozą i nie stanowią zagrożenia dla człowieka. Jak przekonują weterynarze - aby zarazić się toksoplazmozą do psa, należałoby go zjeść na surowo. Tasiemiec psi Tasiemiec psi jest wywoływany przez pasożyta zwanego Dipylidium caninum. Większość infekcji jest bezobjawowa, jednak niekiedy psy zarażone tasiemcem przejawiają zachowania wskazujące na świąd w okolicy odbytu. Do zakażenia najczęściej dochodzi u dzieci, które po zabawie z zarażonymi psami nie myją rąk, całują zwierzęta, biorą do ust zbierane z ziemi i podłóg zanieczyszczone przedmioty. Objawy zakażenia są bardzo podobne do objawów zakażenia np. tasiemcem uzbrojonym. Jak zapobiec zakażeniu? Należy unikać sytuacji, w których pies może polizać językiem twarz lub ręce człowieka, ponieważ jaja tasiemca są znajdywane także w okolicy odbytu psa (który ten często liże). Jaja znajdują się także w kale psa, jak również na powierzchniach, które pies dotykał odbytem (głównie podłoga). Leptospiroza (choroba Stuttgarcka, choroba Weila) Leptospiroza to choroba odzwierzęca wywoływana przez kilka rodzajów krętek z gatunku L. interrogans. Człowiek może zarazić się od psa krętkami z gatunku L. canicola (które wywołują chorobę stuttgarcką) lub np. z gatunku L. interrogans, które są odpowiedzialne za powstanie tzw. zespołu Weila. Człowiek może się zarazić tą chorobą poprzez kontakt jedynie z moczem zakażonego psa. Krętki dostają się do organizmu człowieka poprzez uszkodzoną skórę oraz błony śluzowe. W trakcie infekcji atakowanych jest wiele narządów, najczęściej wątroba, nerki i układ nerwowy. W przypadku choroby Stuttgarcka, bakterie L. canicola umiejscawiają się w nerkach. Typowe objawy zakażenia to zwiększone pragnienie, wymioty, krwiomocz oraz biegunka ze skrzepem krwi. W przypadku zespołu Weila, bakterie L. interrogans umiejscawiają się w wątrobie, powodując żółtaczkę zakaźną. Aby uchronić się przed zakażeniem, należy przestrzegać zasad higieny i pamiętać o szczepieniach ochronnych psa. Świerzbowiec psi Świerzbowiec psi to pasożyt należący do rodziny roztoczy. Świerzbowiec psi żywi się komórkami skóry i rozmnaża się na jej powierzchni. dlatego u zarażonego psa choroba objawia się owalnymi plackowatymi przerzedzeniami włosa. Świerzbowiec łatwo się przenosi z psy na ludzi, nie tylko poprzez bezpośredni kontakt, lecz także drogą pośrednią przez np. odzież. U człowieka objawami świerzbu są: wysypka, która mocno swędzi. Powikłaniem choroby może być także grzybica (następstwo zmniejszenia funkcji ochronnych skóry). U małych dzieci lub alergików objawy świerzbu dość łatwo pomylić z uczuleniem. Aby uniknąć zakażenia, należy obserwować furto psa, a także często myć ręce i prać w wysokiej temperaturze ubrania/bieliznę/pościel. Dermatofitoza Dermatofitoza to choroba grzybicza skóry wywoływana przez trzy grupy grzybów (Trichophyton, Microsporum i Epidermophyton), które odżywiają się zawartą w naskórku człowieka keratyną. Do zakażenia może dojść poprzez bezpośredni kontakt ze zwierzęciem (np. głaskając psa). Objawami choroby jest swędząca i zaczerwieniona skóra, na której występują grudki i pęcherzyki ze strupami. Zajęte mogą być też paznokcie i skóra głowy. Jak nie dopuścić do zakażenia? Należy unikać bezdomnych psów i innych zwierząt, które mogą przenosić grzybicę i regularnie obserwować futro swojego pupila. Wścieklizna Wścieklizna to obecnie najgroźniejsza choroba odzwierzęca, ponieważ atakuje ośrodkowy układ nerwowy i może doprowadzić do śmierci. Do zakażenia u człowieka dochodzi w wyniku ugryzieniu przez chore zwierzę lub przez zanieczyszczenie jego rany śliną. Jedną z metod uchronienia się przed tą chorobą jest podanie szczepionki przeciwko wściekliźnie. SPRAWDŹ >> Wścieklizna - jak się bronić przed tą chorobą odzwierzęcą?

Takie psy często mają wzrok, który określany jest jako „smutne spojrzenie”. Podobnie jak w entropium, występuje zwiększone wydzielanie łez – łzotok. W tej wadzie konieczne jest dbanie o bieżące leczenie wszelkich infekcji oczu, a także nawilżanie powierzchni oka przy pomocy specjalnych kropli lub soli fizjologicznej. Distichiasis - podwójne rzęsy, trichiasis - potrójne rzęsy Jest to wrodzona wada powieki polegająca na tym, że zamiast jednego rzędu rzęs, wystepują dwa wyraźnie widoczne rzędy rzęs lub dodatkowe, pojedyncze rzęsy usytuowane przyśrodkowo od strony oka. Rosną one w kierunku gałki ocznej lub wyrastają w miejscu, w którym rosnąć nie powinny, tzn. w bezpośredniej bliskości rogówki. Stopień uciążliwości tej anomalii dla psa zależy od miejsca wyrastania wadliwych rzęs oraz od ich ilości. Czasem oprócz prawidłowo usytuowanego rzędu rzęs, wyrastającego z brzegu powieki, widoczny jest pełny drugi rząd, czasem są to tylko nieliczne rzęsy, rosnące przyśrodkowo, od strony gałki ocznej. Jeśli te dodatkowe rzęsy są krótkie i delikatne, pies może nie odczuwać żadnego dyskomfortu. Jeśli jednak jest ich dużo, a do tego są długie, twarde i skierowane w stronę oka, ich końce mogą się stykać z powierzchnią rogówki i nieustannie ją drażnić. Dla psa jest to bardzo męczące, oko boli i łzawi, pojawia się stan zapalny a po pewnym czasie dochodzi do uszkodzenia i owrzodzenia rogówki. Pies pogarsza sytuację trąc oko łapą. Problem pojawia się częściej na górnej niż na dolnej powiece i może dotyczyć jednego lub obu oczu, Szkic po lewej pokazuje distichiasis - czyli dwurzędowość rzęs, natomiast po prawej trichiasis - trzyrzędowość rzęs. Odmianą distichiasis są rzęsy ektopowe (szkic poniżej), które rosną przez spojówkę powieki, wewnątrz płytki tarczkowej i uszkadzają nabłonek rogówki. Tak to wygląda na zdjęciu: Rzęsy ektopowe Dla psa najbardziej dokuczliwa jest dwurzędowość - distichiasis, przy której rzęsy zamiast na zewnątrz nachylają się w kierunku rogówki, drażnią ją i kaleczą. Pojawiają się one także na dolnej powiece, gdzie zazwyczaj nie występują. Bardzo podobne obrażenia obserwuje się w przypadku rzęs ektopowych. W trichiasis rzęsy są wprawdzie prawidłowo osadzone, ale nachylają się w stronę rogówki. U niektórych psów zdarzają się również nadmiernie zgrubiałe fałdy owłosionej skóry, np. u nasady nosa pekińczyków lub na czole shar pei, które dotykając gałki ocznej powodują jej podrażnienie. Objawy Pierwszą oznaką nieprawidłowości w ustawieniu rzęs jest łzawienie, które po pewnym czasie powoduje przebarwienia, szczególnie widoczne u psów o jasnej sierści. Pojawia się częste mruganie i kurczenie powiek. Pies usiłuje sobie sam z tym radzić pocierając oko łapą lub trąc nim o różne przedmioty, co nie przynosi mu ulgi, natomiast zwiększa przekrwienie oraz podrażnienie spojówek i prędzej czy później prowadzi do uszkodzenia rogówki. Jest to stan, który wymaga bardzo pilnej konsultacji lekarza okulisty. Zwlekanie z wizytą może doprowadzić do owrzodzenia rogówki, a w skrajnych przypadkach nawet do częściowej lub całkowitej utraty wzroku. Diagnoza Stwierdzenie nieprawidłowości w ustawieniu rzęs nie jest trudne. Oglądanie ich przy dobrym świetle i w odpowiednim powiększeniu pozwala na ustalenie stanu faktycznego oraz możliwości i sposobu leczenia. Jeśli pies jest spokojny nie ma potrzeby podania środka uspokajającego. Badanie jednak z reguły wykracza poza podstawowe schorzenie, bo niezwykle rzadko się zdarza, by w czasie, kiedy pies sam próbował sobie z nim poradzić, nie doszło do dodatkowych obrażeń. Leczenie Najprostsza metoda, jaką jest wydepilowanie nieprawidłowo rosnących rzęs, nie zdaje egzaminu, ponieważ po zaledwie kilku tygodniach zaczynają odrastać. Pozostaje więc leczenie chirurgiczne. Obecnie zarówno w przypadku dwurzędowości jak i trójrzędowości rzęs stosuje się głównie dwie metody: elektroepilacji i kryoepilacji. Pierwsza z nich stosowana jest w przypadku usuwania pojedynczych, lub niewielkiej liczby wadliwych rzęs, natomiast druga polega na ich wymrażaniu i wykorzystywana jest wtedy, kiedy do usunięcia jest ich bardzo dużo. Tego rodzaju zabiegi dają bardzo dobre wyniki, jednak ze względu na cykliczność wzrostu i wypadania rzęs, trzeba je czasem powtórzyć. W przypadku, gdy do usunięcia jest bardzo dużo rzęs, ze względu na możliwość powstania blizn, zabieg wykonuje się w kilku etapach. Zapobieganie Uważa się, że dwurzędowość jest dziedziczna a wysoki odsetek zachorowań wśród przedstawicieli niektórych ras (np. wyżłów weimarskich) zdaje się to potwierdzać. Ponieważ jednak do tej pory żaden ośrodek badawczy na świecie nie przeprowadził kompleksowych badań, które by potwierdziły tę hipotezę, nie ma naukowych podstaw do jej przyjęcia. Ponieważ jednak w miotach po rodzicach obciążonych tą wadą, częściej niz przecietnie pojawiają się dotknięte nią szczenięta, uznano, że zachorowania spowodowane są przez kombinację genów, która na dzień dzisiejszy niestety nie została zdefiniowana. Można więc mówić co najwyżej o skłonności rasowej, ale nie o dziedziczności. Ponieważ nie jest znana przyczyna, nie ma również testów wykrywających nosicielstwo tej choroby. W tej sytuacji zdecydowano, że w celu zapobieżenia tej anomalii, hodowcy nie powinni używać do rozrodu tych osobników, u których stwierdzono ją w stopniu wymagającym interwencji chirurgicznej, a także kojarzyć par hodowlanych, jeśli u obojga przyszłych rodziców wystąpiły widoczne objawy tej choroby. Oznacza to, że co najmniej jedno z rodziców powinno mieć potwierdzony badaniami atest, że jest wolne od tego schorzenia. Zmniejsza to wprawdzie możliwość wystąpienia wady u potomstwa, ale całkowicie jej nie eliminuje.

Czy psy mają ulubione programy telewizyjne? Czy psy udają, że śpią? Dlaczego psy krążą przed położeniem się? Dlaczego psy śpią tyłkiem do ciebie? Czy psy widzą w ciemności? Jakie kolory widzą psy? Co psy widzą, czego ludzie nie widzą? Czy psy lubią być przytulane? Dlaczego nie powinieneś przytulać swojego psa? Czy psy

^{W bajkach koty są często ukazywane jako słodkie stworzenia z wielkimi oczami. Ślepia z długimi rzęsami nadają kotu tajemniczy, dziki, ale jednocześnie uroczy i zalotny wygląd. To rzęsy często odróżniają kotki od kocurów. Ale czy w rzeczywistości koty mają rzęsy? Czy mają je tylko samiczki? Jeśli przyjrzysz się swojemu pupilowi, to… no właśnie, nie znajdziesz rzęs. Ani u kota, ani u koteczki. Kocie oko – cat eye Kot dla wielu stanowi symbol wdzięku, uroku i seksapilu. To dlatego koci styl – drapieżny, zadziorny, ale i odważny oraz taki „z klasą” – na stałe zagościł w kanonach stylu modowego i makijażowego. Choć to raczej damskie zainteresowania, to termin „kocie oko” z pewnością niejednemu panu również obił się o uszy. A jak nie o uszy, to o oczy na pewno. Bowiem „cat eye” od wielu lat wciąż jest na topie! I nie chodzi tu tylko o czarną kreskę. Efekt kociego oka stosuje się również w przedłużaniu rzęs. Rzęs… no właśnie. Ale czy koty w ogóle mają rzęsy? Efekt kociego oka w stylizacji rzęs Celem stylizacji rzęs w stylu „kocie oko” jest maksymalne wyciągnięcie kącików zewnętrznych oka, dzięki czemu spojrzenie zyskuje drapieżny, koci rys. Oczy wydają się optycznie mniejsze i węższe, jednak bardziej zalotne. Włosy u ssaka Ssaki z zasady mają włosy. Włosy ssaków to w zasadzie długi łańcuch cząsteczek białka zwanych keratynami. Włosy wyrastają z różnych części ciała ssaków. Te nitkowate wyrostki różnią się kolorem i teksturą u różnych gatunków i osobników. Koty są ssakami, dlatego posiadają futro. Jedne dłuższe, drugie krótsze, łyse koty również są pokryte króciutkim meszkiem. Oprócz futra koty mają również wąsy. Te wyspecjalizowane włosy są bardzo, ale to bardzo czułe. Służą kotu do określania swojej pozycji i „czytania” otoczenia. Wąsy występują nie tylko na pyszczku, ale także nad oczami, na łapkach, na bokach tułowia. Koty to owłosione zwierzęta. Ale jednym z rodzajów sierści, którego nie mają, są rzęsy. Czy koty mają rzęsy? Już wiesz, że nie. Budowa oczu kota jest bardzo podobna do budowy oczu ludzkich. Jednak jedną zauważalną różnicą jest właśnie brak rzęs. Niektóre zwierzęta, takie jak konie, żyrafy, krowy, świnie i wielbłądy również mają te specyficzne włosy wyrastające z powiek. Koty są jej pozbawione. Dlaczego? Podobnie jak brwi, podstawową funkcją rzęs jest ochrona oczu. Rzęsy są bardzo wrażliwymi w dotyku włosami. Po dotknięciu ich powieki zamykają się odruchowo, automatycznie. Chronią w ten sposób oczy przed „wtargnięciem” kurzu czy owadów. Dlaczego więc koty zostały pozbawione tej ochrony? Koci makijaż Słynny egipski makijaż polegający na obrysowywaniu oczu czarnym barwnikiem, stosowany do dziś, był wzorowany na kocich oczach. I to oczach konkretnego kota. To kot egipski mau jest jego pierwowzorem. Do dziś zachwyca swoim „naturalnym makijażem”. Obramowanie oczu cienką czarną linią dodaje mu waleczności! Dlaczego koty nie mają rzęs? Wiemy już, że rzęsy służą ochronie oczu. Koty mają duże ślepia i również są narażone na dostanie się pod powiekę brudu czy niepożądanego ciała obcego, chociażby własnej sierści. W przeciwieństwie do ludzi nie potrafiłyby sobie poradzić z tym, przemywając oczy wodą. Jedynym rozwiązaniem byłoby pocieranie łapką, a w takim przypadku o infekcję nietrudno. Dlaczego więc matka natura pozbawiła je rzęs? Spokojnie, dała im coś w zamian. Pomimo tego, że oczy kota nie są chronione przez rzęsy (ani brwi), podrażnienia oczu spowodowane zewnętrznymi czynnikami drażniącymi nie są w ich przypadku zbyt częste. Dzieje się tak, ponieważ głowa i pyszczek kota są już przecież pokryte futrem. To futrzane pokrycie działa jak jedna wielka brew i bardzo długie rzęsy jednocześnie. Im dłuższa sierść u kota, tym większa ochrona. Niech nie zmylą cię dłuższe włosy wokół oczu u kotów długowłosych. To nie rzęsy, to po prostu sierść. No tak, teraz wszystko stało się logiczne. U ludzi, tak jak i u innych ssaków, rzęsy pełnią funkcję ochronną oka. Ale ten rodzaj włosów jest również ważny ze względu na ich walory estetyczne. Rzęsy, zwłaszcza długie, podkreślają kobiecy urok. W wielu kulturach uważa się, że długie rzęsy sprawiają, że osoba jest bardziej atrakcyjna. Dlatego kobiety zaczęły poprawiać wygląd rzęs za pomocą kosmetyków i sztucznie je wydłużając. Koty nie potrzebują rzęs, aby poprawić swój wygląd. Piękniejszym już po prostu być nie można! Podziel się tym artykułem:Nikoletta ParchimowiczMiłośniczka kotów, catsitterka, behawiorystka. Piszę o kotach od wielu lat. O ich naturze uczę się natomiast, odkąd pamiętam. Czuję z kotowatymi niesamowitą więź i porozumienie.} Układ rozrodczy samca psa. Zanim wyjaśnimy, w jaki sposób psy są powielane, należy poznać ich narządy pojęciowe oraz te, które ingerują w ewolucyjne procesy reprodukcji. Psy mają dwie gonady, które tworzą się w mosznie w wieku dwóch miesięcy. W przeciwnym razie należy wezwać lekarza weterynarii, ponieważ przedłużająca się

A zachowaniami psa kierują takie emocje jak strach, gniew czy na przykład radość. Oczywiście nie możemy sprawdzić czy psy odczuwają poszczególne emocje dokładnie w ten sam sposób co my. Ponieważ każdy człowiek odczuwa złość, radość czy strach na swój własny sposób, można podejrzewać, że każdy pies również odczuwa te

Pirat_foks. Members. 8. Posted July 21, 2009. Hehe, jasne, że ma łaskotki! Moje oba psy miały. Tzn. jeden ma, a drugi miał ;) Śp. Figa miała na poduszeczkach i przy uszach (za uszami), Pirat ma na razie tylko na poduszeczkach.

47. Wolałbyś być uczulony na psy czy na czekoladę? Tak trudno wybrać między dwiema najlepszymi rzeczami na świecie. 👉 Sugerowane dla Ciebie: 🦸 50+ pytań Marvel Trivia dla wszystkich superbohaterów. 48. Wolałbyś być dobry w każdym instrumencie czy we wszystkich sportach? Obie opcje sprawiłyby, że wyglądałbym tak fajnie. 49. .